De tuin, een deel van de woning

Iedereen heeft een ander beeld voor ogen als men denkt aan een eigen tuin. Vooral ook onderhoud is iets waar men, als leek, weinig aan zal denken bij de aanleg ervan. Menigeen die dit wel doet gooit het dan maar vol met tegels in plaats van gras en vaste- of eenjarige beplanting. Lekker makkelijk, maar er zijn gelukkig mensen die daar totaal anders over denken en hopelijk inspirerend werken op anderen.

Tijdens de jaarlijkse ‘Kunst en Tuin dag’ in Zwijndrecht konden ook dit jaar geïnteresseerden een kijkje nemen in en groot aantal deelnemende tuinen aan de Rotterdamse weg en Burgemeester de Bruïnelaan. Prachtige tuinen waar menig bezoeker met een “Oh, wat mooi” binnen liep. Er was echter één tuin waar regelmatig, met een stap achteruit lopend “Wauw” te horen was. Waar andere tuinen samenwerkten met een beeldend kunstenaar, kon in deze tuin hooguit een aanvulling op muzikaal gebied iets toevoegen. De tuin was in het voorjaar en is nu in het najaar nog steeds een kunstwerk op zich. De oppervlakte van ruim 1000 vierkante meter leent zich natuurlijk wel voor een gevarieerde aanleg, maar de eigenaren van deze tuin, Aart Koremans en Peter Mouthaan, gebruiken elke vierkante meter om telkens een andere sfeer te creëren, die in zijn totaliteit een avontuurlijk kleurrijk beeld geeft.

Koremans is na 32 jaar eigenaar te zijn geweest van de Barendrechtse bloemenzaak ‘Bouquetterie Koremans’ begin dit jaar gestopt om met vervroegd pensioen te gaan. Zijn liefde voor bloemen, planten en zijn creativiteit wilde hij verder besteden aan zijn tuin. “Ik had het wel gehad” vertelde Aart zonder er verder op in te gaan. Toch had hij wat tijd nodig om na het drastische besluit weer in zijn tuin aan de slag te gaan, terwijl hij de afgelopen jaren er al veel vrije tijd in heeft gestoken.

Koremans kocht het pand, dat dateert uit 1905, in 2007 en heeft er het nodige aan moeten renoveren en restaureren. Hoe lag de tuin er toen bij? “Niets, hier wat groen, gras en dan vier bomen” vertelt Aart kijkend naar de tuin. “Die bomen zijn weg, evenals een grote taxus die in het midden stond.” Met een uitgewerkt plan begonnen aan de tuin? “Het zat wel in mijn hoofd. Ik ben begonnen met de voortuin, waar ik veel grind weg heb gehaald en buxusbollen en korte heggen in heb gezet. In de achtertuin zijn alleen twee paadjes aan weerzijden van de tuin nog authentiek. Er stonden aan de zijkant wat bosjes. Dat was het eerste plan om die weg te halen en er houten showtafels neer te zetten.” Dat type tafel is inmiddels door de hele tuin te zien, vol met zorgvuldig bij elkaar gerangschikte objecten, die qua kleur en thema bij elkaar passen en mooi combineren met de beplanting. Geen kostbare attributen, maar allerlei beeldjes en ornamenten die samen een compositie vormen. Over het tot stand komen van de vijver vertelt Aart, “Ik wilde een vijver, maar ik wist niet wat voor model. Toen waren we een keer in zo’n Amsterdamse grachtentuin en daar zag ik het. Ik zei gelijk dat is het model wat ik wil.” Door een ongelukkige val heeft hij het graven van vijver uit moeten besteden. “Maar de rest heb je allemaal zelf gedaan” vult partner Peter aan. Zo heeft hij ze zelf voorzien van steentjes die ze uit Italië hebben gehaald. Om de tuin steeds mooier te maken schromen ze niet om delen af te breken en er weer een nieuw idee te realiseren. Zo zal een grote vogelkooi worden vervangen door een kleiner exemplaar. Ook achter in de tuin zullen nog wat dingen worden aangepast. Dit deel heeft een totaal andere atmosfeer dan de rest. Veel geoxideerd ijzeren constructies met Boeddha beelden, Paaseiland achtige beeldhouwwerken en andere Aziatisch objecten als entourage. Door de hele tuin potten en attributen van terracotta. “Die waterspuwers zijn vrij moeilijk te krijgen zonder glazuur.” Toch hangt de tuin er vol mee. Sommigen zijn gemaakt in mallen, maar een groot aantal is met de hand geboetseerd en gebakken zonder de glazuurafwerking.  Veel daarvan is gekocht in Italië bij het bezoeken van één van de oude pottenbakkersbedrijven die daar al jaren op dezelfde manier te werk gaan. Zo hebben ook hun vakanties toch weer te maken met hun tuin. Ook opvallend is het nog dit jaar gerealiseerde project, bomen met ijzeren takken en een stam van houten plankjes.

De tuin heeft duidelijk een aantrekkingskracht op de kunst en natuurliefhebber. Zo komen er ook regelmatig groepen geïnteresseerden een aantal uren, inclusief lunch, tegen een redelijke vergoeding er een genoeglijke tijd doorbrengen. Het is eigenlijk ook niet één tuin, maar een aaneenschakeling van verschillende sferen, waar ook de aanwezige planten een grote rol spelen. Nu echter het najaar er aan komt is het ook voor deze tuin tijd geworden om hem ‘Winterklaar” te maken. Veel kleine spullen worden, alvorens ze goed schoongemaakt te hebben, opgeborgen in dozen om te zorgen dat ze de winter overleven. Maar in de komende herfst en winter zullen ze nog vaak bezig zijn in de tuin, of er met genoegen naar kijken.

Tekst en fotografie: Wim Uithol