Glasheldere 3D kunst

Haar werk is inmiddels over de hele wereld te vinden.

Glas kennen we voornamelijk als materiaal voor gebruiksvoorwerpen. We kijken er door en drinken eruit maar met glas is veel meer mogelijk. Zo ontdekte Mariëlle Braanker, ongeveer dertig jaar geleden, dat er zelfs van glasscherven iets moois te maken valt.

Dertig jaar geleden zag ze een stapeltje vensterglas liggen. Gewoon een gebroken ruit en na er wat mee te werken dacht ze; “Dat is een leuk effect daar ga ik eens wat mee proberen en zo is het eigenlijk begonnen. Voor die tijd was ze altijd al aan het knutselen en tekenen, maar daar heeft ze verder nooit meer iets mee gedaan. Die glaservaring is echter altijd blijven hangen en daar is ze mee doorgegaan. Na een artikel over haar werk in een krant kreeg ze reacties van lezers die wel wat werk van haar wilden kopen.

Naast het vrije werk krijgt ze ook veel opdrachten. Het bedrijfsleven, de overheid en particulieren weten de weg naar Mariëlle al vele jaren te vinden. “Soms is het gewoon het logo van een bedrijf of ze doen een suggestie waarna ik een ontwerp maak dat ik dan na goedkeuring verder uitwerk.” Maar ook voor bruiloften, relatiegeschenken en prijzen draait ze haar hand niet om. “Alles kan, alles is mogelijk en in elke prijsklasse.” Ze heeft veel geëxposeerd in het binnen- en buitenland. Haar werk is inmiddels over de hele wereld te vinden.

Haar werkt brengt ze onder in rubrieken. Zo zijn er mensfiguren, abstracts, dierfiguren en natuurlijk opdrachten. Mariëlle voegt twee elementen van haar glasobjecten samen tot een nieuw fotokunstwerk: Kunst in het Kwadraat. De prints op canvas zijn in een beperkte gesigneerde oplage te koop.

Mariëlle heeft een eigen techniek ontwikkeld waarmee eigenlijk alle vormen en ideeën uitvoerbaar zijn. Dit is de reden waarom ze nog steeds is geboeid door het materiaal. Alle objecten zijn opgebouwd uit vlakglas, op maat gesneden met een glassnijder en vervolgens aan elkaar gehecht met transparante lijm.

Zelfs op kinderfeestjes blijkt dit een succesformule te zijn.

Het glas snijdt ze gewoon met een glassnijder waarbij ze zichzelf menigmaal tot bloedens toe verwond, maar daar zit ze niet mee. Ze gebruikt bij voorkeur het heldere transparante glas, met hooguit een uitzondering zwart glasmateriaal. Kleurglas ziet ze niet zitten, dat spreekt haar niet aan. “Er gaat ook veel glas in een werkstuk zitten. Al gauw zit er een dergelijk dertig tot veertig kilo aan glas in.” Nu ze ruim twintig jaar haar eigen galerie heeft doet ze wat minder aan landelijke exposities. Haar werkwijze is op zich simpel maar wel arbeidsintensief. Het ontwerp wordt in plakken verdeeld waar van elk onderdeel een mal wordt gemaakt. Op de mal snijdt ze het uit. Dit moet gelijk goed zijn want herstellen of bijwerken is er niet bij. Vervolgens worden de segmenten uiterst precies op elkaar gelijmd. Hoewel ze al lang met glas werkt ziet ze het niet gebeuren dat er een andere weg ingeslagen zal worden met andere materialen. “Nee, ik ben hier nog steeds vol van en niet mee uit geëxperimenteerd.”

Zo is Mariëlle constant bezig met haar glas. Ook met kinderen werkt ze met glas. Geen scherven maar met brokjes glas die de kinderen zonder gevaar kunnen lijmen op een ondergrond om zo hun eigen wanddecoratie te maken. De kinderen kunnen met de brokjes glas hun fantasie alle kanten op en boeken resultaten die ze met geen ander materiaal kunnen bereiken. Zelfs op kinderfeestjes blijkt dit een succesformule te zijn, wat Mariëlle ook met plezier doet voor particulieren en scholen.

Sinds 1997 heeft Mariëlle haar eigen gezellige galerie aan het Burgemeester Doornplein 8 in het centrum van Zwijndrecht. Daar is permanent haar glaskunst te zien, overigens alleen op afspraak. Onder het genot van een kopje koffie of thee, op het moment waarop het u uitkomt, kunt u het werk vrijblijvend bekijken. Regelmatig heeft ze ook andere kunstwerken in haar galerie, gastexposities van kunstenaars met verschillende disciplines uit binnen- en buitenland.

“Op haar website, www.marielle-braanker.nl, wordt haar werk met veel foto’s en meer informatie verder toegelicht. Haar atelier heeft ze niet bij de galerie, maar thuis. Dit gedeelte van het huis mag alleen zij betreden in verband met de glasscherven die soms uit splinter dunne afmetingen hebben.

Tekst: Wim Uithol / fotografie: Onno Kemperman, Visualis